Siyonist işgal rejiminde seçimleri kazanmak için mitinglere, partilerin politik programlarını ve çizgilerini tanıtma amaçlı propaganda faaliyetlerine çok fazla önem verilmez. Çünkü siyonist partilerin hitap ettiği kitlesel taban, işgal altındaki toprakların asıl sahibi durumundaki Filistin halkına karşı savaşa odaklandırılmıştır ve partiler bu savaşta neler yapabileceklerini göstermeye çalışırlar.

İsrail işgal rejiminde o zamanki Başbakan Benyamin Netanyahu'nun kararıyla 9 Nisan 2019 tarihinde gerçekleştirilen erken genel seçimlerin ardından hükümet kurulamaması üzerine aynı yıl 17 Eylül'de ikinci kez erken genel seçim yapılmıştı. Fakat bu ikinci genel seçimlerde de herhangi bir parti tek başına hükümeti kurmaya yetecek çoğunluğu elde edemediği gibi belli bir tarafta duran partilerin aralarında koalisyon oluşturmalarına uygun bir aritmetik de oluşmamıştı.

İkinci erken genel seçimlerde işgal rejiminin eski genelkurmay başkanlarından Benny Gantz'ın liderliğindeki Mavi-Beyaz İttifakı'nın bir sandalye farkıyla birinci olmasına rağmen işgal devleti Cumhurbaşkanı Reuven Rivlin hükümeti kurma görevini Likud Partisi'nin lideri Netanyahu'ya vermişti. Ama onun koalisyon oluşturma çabaları sonuç vermeyince hükümet kurma görevini Gantz'a verdi. Onun da çabaları sonuç vermeyince 2 Mart 2020 tarihinde üçüncü erken genel seçim gerçekleştirilmesi kararı alındı.

Üçüncü seçimler İsrail işgal rejiminin Başbakanı Netanyahu açısından daha bir önem arz ediyordu. Çünkü onun hakkında açılan yolsuzluk davalarının üzerine biraz daha fazla gidilmeye başlanmış ve iktidarı kaybetmesi durumunda mahkemenin hakkındaki suçlamaları karşısında daha çok sıkışması ihtimalleri ortaya çıkmıştı. O yüzden Netanyahu, üçüncü erken genel seçimlere daha fazla yüklenme ve yarışı kazanmak, iktidarını sürdürmek için daha fazla çaba sarf etme ihtiyacı duydu.

Siyonist işgal rejiminde seçimleri kazanmak için mitinglere, partilerin politik programlarını ve çizgilerini tanıtma amaçlı propaganda faaliyetlerine çok fazla önem verilmez. Çünkü siyonist partilerin hitap ettiği kitlesel taban, işgal altındaki toprakların asıl sahibi durumundaki Filistin halkına karşı savaşa odaklandırılmıştır ve partiler bu savaşta neler yapabileceklerini göstermeye çalışırlar. İktidar partileri de tabii bu konudaki iddialarını, yönetimi ellerinde bulundurmanın avantajlarını kullanarak uygulamalarla ispat etme havası içine girerler.

Önceleri işgal hükümetleri seçim dönemlerinde siyonist tabanın desteğini kazanmak için Filistinlilere yönelik fiili saldırılara önem veriyorlardı. Ancak son dönemde bu konuda edinilen tecrübeler, bu tür saldırıların olumsuz sonuçlar da doğurabileceğini gösterdi. Çünkü Filistin direnişinin önemli bir savunma gücü olduğu ve saldırılara, işgal güçlerini zor durumda bırakacak bir şekilde karşılık verebildiği görüldü. Filistin direnişinin mücadelesi karşısında zor durumda kalan işgal hükümetinin devreye aracıları sokarak ateşkes istemek zorunda kalması ve bu ateşkeste de çoğu zaman direnişin şartlarını kabul etmeye mecbur edilmesi prestijini kaybetmesine neden oldu. Bu yüzden bu tür saldırılar seçimlerde iktidar partilerine fazla bir oy kazandıramadı.

O yüzden Netanyahu, 2 Mart 2020 seçimleri öncesindeki dönemde farklı bir yönteme başvurarak özellikle Kudüs'te ve Batı Yaka bölgesinde Yahudileştirme faaliyetlerini hızlandırmaya çalıştı. Bu amaçla bölgede yeni Yahudi yerleşim merkezleri inşa edilmesi ve var olanların genişletilmesi için birtakım projeler hazırladı ve onayladı. Onun bu konuda son derece cüretkâr hareket edebilmesinde tabii ki ABD Başkanı Trump'ın "Yüzyılın Anlaşması" planını kamuoyuna açıklamasının ve Batı Yaka bölgesindeki Yahudi yerleşim merkezlerini meşru kabul ettiklerine dair kararının da önemli bir etkisi oldu.

Netanyahu'nun seçim propagandası için kullandığı ikinci önemli araç ise Arap ülkeleriyle ilişkileri normalleştirme konusunda önemli yeni adımlar atması oldu. Siyonist taban açısından bunun önemi, Filistin toprakları üzerindeki işgali Arap ülkelerine meşru kabul ettirme konusunda sağlanan ilerleme sebebiyledir.