Nomofobi; iletişimden uzak kalma korkusu. Başka bir ifadeyle cep telefonu kapalı ya da ulaşılmaz olduğunda insanlarda oluşan kaygı, kişinin eş dostla iletişimden yoksun kalma korkusu demektir.

Önceleri anne babalar, arkadaşına ya da sokağa çıkacağını söyleyen çocuklara; en azından güvenlik adına nerede ve kiminle buluşacağı gibi sorular sorarlardı. Oysa günümüzde çocuğu evde tutmak için bilgisayar ya da cep telefonundan internet sunulurken güvenlik taraması yapılmamaktadır.

Baba: Oğlum yeter artık facebook dışında da bir dünya var.

Çocuk: Valla mı baba, link yollasana!

Günlük hayatta birçok işlerini telefonla halleden çocukların doğal olarak akıllı telefonlara bağımlı olmaları da normal olacaktır. Bu çocuklar kazara telefonlarını kaybederler ya da telefonları bozulursa kendilerini sanki her şeylerini kaybetmiş gibi hisseder. Kaybetme korkularına karşı bu çocuklar, telefonlarını yanlarından ayırmadıkları gibi sık sıkta kontrol etme ihtiyacı hissederler. Yatarken de telefonlarını ya başuçlarına koyarlar ya da yastıklarının altlarına koymaktadırlar. Uyandıkları zaman yaptıkları ilk iş yine telefonlarına bakacaklarından bu da zamanla nomofobi’ye dönüşmektedir.

Araştırması ya da öğrenmesi gereken her şeyi bir parmakla yapan çocuklar için telefonlar vazgeçilmezler arasında olacaktır. Değil bir günün bir saatini telefonsuz geçirmekten korkan bu çocuklar, zamanla nomofobik hale gelmektedirler.