Nerede haktan, adaletten ve istişareden ayrılarak firavunlaşmış bir yönetici varsa; orada mutlaka zulmün başaktör yardımcıları karunlar, hamanlar ve belamlar da vardır. Firavun olmasa; onlar da olmaz. Onlar olmasa; firavun da olmaz.

Ülke yöneticilerinin firavunlaşmasına yardımcı olan üç önemli zümre var:

1. Mevcut firavun ya da önceki firavunlar sayesinde servet sahibi olanlar. Servetlerini korumak ve çoğaltmak için firavunları destekleyenler. Firavunlara karşı çıkanları ise ekonomiyi silah olarak kullanıp etkisiz hale getirmeye çalışanlar… Yani karunlar… Had bilmezler, hak hukuk tanımazlar, kendi menfaatlerinden başka bir şey düşünmezler. Kibirli, şımarık, acımasız, küstah ve zorbadırlar…
2. Firavun’un etrafını saran, yanına kimseyi yaklaştırmayan, görüştürmeyen, onun her yaptığını sahte gülücüklerle alkışlayıp doğru ve çok güzel yaptığını söyleyen (önemli makamlara atanmış ya da seçilmiş) dalkavuk hamanlar.
3. Halkın inançlarını kullanarak süslü sözlerle firavunların zulümlerini meşru göstermeye çalışan yobaz, sahte din adamları. Yani belamlar. (Veya sözde kanaat önderleri, ilim, bilim, hukuk adamları, sanatçılar vs.)

Bunlar, kulluk edilmesi için aşırı övgülerle firavunu kutsallaştırıp putlaştırırken; firavun da bu destekçilerini kaybetmemek için (para, mal ve makam vererek) onları destekliyor ve kendisinden aşağı tapılacak, dokunulmazlığı olan putçuklar haline getiriyor.

Nerede haktan, adaletten ve istişareden ayrılarak firavunlaşmış bir yönetici varsa; orada mutlaka zulmün başaktör yardımcıları karunlar, hamanlar ve belamlar da vardır. Firavun olmasa; onlar da olmaz. Onlar olmasa; firavun da olmaz. (Firavun, Kur’an’da seksene yakın yerde; Karun, beş yerde; Haman da altı yerde geçiyor. Belam ise, Kur’an’da geçmiyor. Ancak tefsirciler, A’raf: 7/175, 176. ayetlerin Belam’la ilgili olduğunu yazıyorlar.)

Firavun ve hamanlar, makamı putlaştıranların; karunlar, serveti putlaştıranların; belamlar da,“Allah ile aldatanların” tipik örnekleridir.

Her çağın bu modern putları, insanların, Allah’a kulluk etmelerine engel olmaya çalışırlar. Ezerek, zayıf düşürerek, kişiliklerini ellerinden alarak halkın kayıtsız şartsız kendilerine itaat ve kulluk etmelerini isterler. (Bkz. Kasas, 28/4)

Firavun’un en güçlü destekçisi Karun’dur. Parasının ve servetinin çokluğuyla övünüp şımaran, azan, zalimleşen “mütref” insan örneğidir Karun. (Mal ve makamla övünüp şımararak Allah’a asi olmaya Kur’an, “teref” diyor. Bu işi yapan faile (özneye) ise mütref diyor.) Bunlar genelde sırtlarını yönetime dayayarak, fakir fukaranın hakkı olan malı sömüren yerli asalaklardır. Alın terleriyle, hak ederek helal yoldan kazanmazlar. Emek vermeden, haksız olarak -haram yoldan- yığdıkları servet; mazlumların terleri, gözyaşları ve kanlarıdır.

Mülkün asıl sahibi Rabbimiz şöyle buyuruyor: “Bir ülkeyi (hak ettikleri için) helâk etmek istediğimizde, o ülkenin mütreflerine (Zenginlik sebebiyle şımarmış önde gelenlerine; Allah’a itaat edip vahye uymalarını, iyi davranmalarını) emrederiz. (Uyarırız. Veya onları yönetici yaparız.) Onlar, itaat etmez, orada fasıklık yapmaya (kötülük işlemeye) devam ederler (ve toplum da onları destekler ya da engellemeye çalışmazsa). Böylece o memleket aleyhine söz (azap, hüküm) hak olur. Artık biz de orayı yerle bir ederiz.” (İsra, 17/16 Ayrıca bkz. Sebe, 34/32 – 39)