Boynu bükük bir bendeyim kapında, mürekkebi tükenen bir kaleme gönlümden geçenleri yüklüyorum. Heybem ağır, ifadeden aciz bir yürekle toplamaya çalışıyorum dağılan parçalarımı..
Sessizliğin kuytularında mum aleviyim, tek korkum eriyip bitmek değil...
Boynu bükük bir bendeyim kapında... Sessizlik seni hatırlatıyor bana, tüm güç kaynağımın sen olduÄŸunu haykırıyor. Ey gücü elinde, kimseye muhtaç olmayan Rahmanım! SessizliÄŸi ÅŸahit tutarak affına talip olmaya geldim...
Yazının Devamı İçin Abone Olmalısınız