İnsanlar sadece fikir sahibi olmak istemiyor, daha da vahimi altı doldurulmamış ideolojik duruşlara da sahip olmak istiyorlar. Bu da iç yakıcı bir durum ortaya çıkarıyor. Çünkü insanlar bilgi edinmenin meşakkatli zahmetinden uzak durmak istedikleri için ve buna rağmen fikir ve ideoloji sahibi olmak istedikleri için düşünce pazarının en hazır malzemesine, yani “sloganlara” yapışıyorlar. Zihinlerini sloganlarla prangalıyorlar. Sonuçta etrafımızda her fırsatta fikir beyan etme formatında piyasa sloganı atan ucube bireyler dolaşmaya başlıyor.

Bir insan gerçekten memleketinin sorunlarına duyarlılık göstermek istiyor ve samimiyetle memleketine faydalı olma niyeti taşıyorsa tek yapması gereken şey işine ihanet etmeden mesleğinde namuslu olmaktır. Gerçek memleket sevgisi mesleğinin inceliklerine ve iş ahlakına riayet etmekle olur.

Süper kahramanlarla aşırı ilgili oğlum bir gün bana "baba, senin süper kahramanın kim" sorusunu yöneltti. Cevabım pek hoşuna gitmedi: “Benim süper kahramanım site görevlisi Adnan amcan, oğlum.” “Nasıl yani” diyen bakışların altında devam ettim: “Adnan amcan 18 yıldır aynı sitede işini bir gün bile aksatmadan muntazam bir şekilde yapmakta. 18 yıldır asgari ücretle çalışıyor, ama ne haksız kazanca tevessül etmiş, ne de namerde muhtaç etmiş kendini. 18 yıldır gözünü bir kez bile dünya hırsı bürümemiş, kozmik plana boyun eğmiş. Oğlum, Adnan amcan, beşeri hiyerarşinin güya en tabanında, ama kozmik hiyerarşinin en tepesinde benim için. Anlayacağın o ki, senden benden daha sevgili Allah'a Adnan amcan. İki yıl sonra emekli olduğunda süper kahramanımı artık göremeyeceğim için çok üzgünüm...”