Zamanı en iyi değerlendirme yollarından birisi sabah güne erken başlamak bunun için de akşamları imkânlar ölçüsünde erken yatmaya çalışmaktır. Bu belki sabah namazıyla güne başlamak demektir. Rasûlüllah’ın (sav) haber verdiğine göre Sahr b. Vedâa adında bir tacir güne çok erken başlarmış bu sebeple malı çok ve bereketli olmuştur.

Ömrümüzü bir kum saatine benzetirsek geçen her an aleyhimize işlemektedir. Her anı bir fırsat bilip geriye dönük değerlendirmeler yapılmalıdır. Zamanın nasıl kullanıldığı gözden geçirilmeli, hatalar ve eksiklikler varsa bunların telafisi yapılmalıdır.

Allah Teâlâ, zaman zaman Yüce Kitabında zamanın önemine dikkat çekmek için “asr”a (Asr, 103/1) “Fecre (tan yerinin ağarmasına), on geceye, çift olana ve tek olana, geçip gitmekte olan geceye” (Fecr, 89/1-4) “Geleceği bildirilen güne, tanıklık edene ve edilene” (Bürûc, 85/2-3) “Onu (dünyayı) aydınlattığında gündüze, onu karanlıkla örttüğünde geceye” (Şems, 91/3-4) “Bürüyüp örttüğünde geceye, aydınlandığında gündüze” (Leyl, 92/1-2) diyerek yemin etmiştir.

İslam zaman şuuru vermede zaman dilimlerinden en çok “gün” üzerinde durur. Nitekim Kur’an’da yer verilen zamanla ilgili kelimelere baktığımızda, dört yüz yetmiş beş defa olmak üzere en çok “gün” üzerinde durulduğunu görürüz. Buna gece (yüz on yedi defa) ve gündüz (yüz altı defa) kelimeleriyle ilgili sayıyı da eklersek altı yüz doksan sekiz eder. Hâlbuki yine zamanla ilgili Kur’an’da geçen ebed (yüz on yedi), yıl (otuz), ay (yirmi bir) ve hafta (bir) kelimelerinin geçtiği rakamın toplamı olan yüz altmış dokuz rakamıyla bunu kıyaslayacak olursak “gün”ün miktarca fazlalığı daha iyi anlaşılır. Demek ki hayatı değerlendirmede esas olan “günün değerlendirilmesi”dir; diğerleri buna bağlıdır. Bu sebeple dinimiz “gün” üzerinde, çeşitli yönleriyle ve ısrarla durmuştur. (Kutluay, İbrahim, Sünnete Göre Kutsiyet, Çıra Yayınları, Aralık 2010, s. 235) Zaman denince hepsini kapsayan yıl, ay, hafta, gece ve gündüzün insanoğluna verilmiş birer nimet olduğu unutulmamalıdır. Diğer nimetlerde olduğu gibi zaman da insanoğlunun değerini bilemediği değerlerdendir.