Ä°rfan Mektebi
Servetin hakkını vermek; onu men edilen yerlere harcamamak ve iki büyük tehlike olan israf ve cimrilikten uzak durmakla mümkündür. Zenginliğin afeti; hırs, tamah ve cimriliktir. Bunun çaresi de cömertliktir. Diğer taraftan, cömertliğin afeti ise israftır. Yani cömert olayım derken ölçüsüzce saçıp savurmak, nimeti lüzumsuz yerlere sarf etmektir.
Allah'ın mahlûkatına merhamet ve infak, Allah'a muhabbetin en güzel göstergesi, lütfettiği nimetlerine karşı da en güzel bir şükür ifadesidir. Rabbimizin lütuf ve merhametine muhtaç olduğumuz kadar biz de O'nun muhtaç kullarına ve bütün mahlûkatına karşı cömert ve lütufkâr olmak zorundayız. Zira onlar, bizler için bir imtihan mevzuudurlar.
İmanın ilk meyvesi merhamettir. Merhametin en belirgin alâmeti ve en olgun tezahürü de "infak"tır. İnfak, malın ve canın Allah'a adanışıdır. Beşeriyetin fazilet zirveleri olan peygamberler ve onların vârisleri olan âlimler, arifler ve velilerin hayatları, sayısız merhamet ve infak menkıbeleriyle doludur.
Hayırda Yarışın.
"Bir gün Peygamber Efendimiz (sav)sabah namazını kıldıktan sonra ashâbına dönüp:
-İçinizde bugün oruçlu olan var mı? diye sordu. Hazret-i Ömer (ra):
-Yâ Rasûlallâh! Dün gece oruç tutmak aklıma gelmedi, onun için şimdi oruçlu değilim, dedi. Hazret-i Ebû Bekir (ra)ise:
-Ben dün gece oruç tutmayı düşündüm ve sabaha oruçlu çıktım, dedi.
Rasûl-i Ekrem Efendimiz yine:
-İçinizde bugün hasta ziyaretinde bulunan var mı? diye sordu. Hazret-i Ömer (ra):
-Yâ Rasûlallâh! Sabah namazını yeni kıldık ve yerimizden ayrılmadık, nasıl hasta ziyaret edebilelim ki? dedi. Hazret-i Ebû Bekir (ra) ise:
-Duydum ki kardeşim Abdurrahman bin Avf rahatsızlanmış. Mescide gelirken, bakayım durumu nasıl olmuş diye, ona bir uğrayıverdim, dedi.
Yine Fahr-i Kâinât Efendimiz:
-İçinizde bugün bir yoksulu doyuran var mı? diye sordu. Hazret-i Ömer (ra):
-Yâ Rasûlallâh! Sabah namazını yeni kıldık ve henüz yerimizden ayrılmadık, dedi. Hazret-i Ebû Bekir(ra) ise:
-Mescide girdiğimde, ihtiyacını arz eden birini gördüm. Oğlum Abdurrahman'ın elinde bir parça arpa ekmeği vardı. Onu alıp yoksula verdim, dedi.
Bunun üzerine Allah Rasûlü (sav):
-Seni cennetle müjdelerim (ey Ebû Bekir)! buyurdu.
Hazret-i Ömer derin bir iç çekerek; Âh cennet! dedi. Efendimiz (sav) onun da gönlünü alacak bir söz söyledi:
-Allah Ömer'e rahmet eylesin, Allah Ömer'e rahmet eylesin! Ne zaman bir hayır yapmak istese Ebû Bekir muhakkak onu geçer." (Heysemî, III, 163-164. Ayrıca bkz. Ebû Dâvûd, Zekât, 36/1670; Hâkim, I, 571/1501) buyurdu.
Bu hadis-i şeriften almamız gereken en büyük ders, her an Allah'ın rızasına vesile olacak bir amel arayışında olabilmektir. Zira ayet-i kerimede:
"Bir (hayır) işini bitirince hemen (başka bir iş veya ibadete) koyul ve yalnız Rabbine yönel." (İnşirâh, 94/7-8) buyrulmuştur.
Efendimiz (sav) de bir defasında:
"-Ölüp de pişmanlık duymayacak hiçbir kimse yoktur, buyurmuş; o pişmanlığın sebebi sorulduğunda da: Ölen, muhsin (ihsan sahibi, salih) bir kişi ise, bu hâlini daha fazla artıramamış olduğuna; şayet kötü bir kişi ise, kötülükten vazgeçerek hâlini ıslah etmediğine pişman olacaktır." (Tirmizî, "Zühd", 59/2403) cevabını vermiştir.
Rabbimiz, razı olduğu salih kulları hakkında ayet-i kerimede:
".Onlar hayırda birbirleriyle yarışırlar." (Âl-i İmrân, 3/114) buyurmaktadır. İşte bu hayır yarışının müminlerde tabiat-ı asliye hâline gelmesi şarttır. Mümin, esen meltemler gibi müşfik, yağan yağmurlar gibi cömert olmalı, her an etrafına huzur bahşederek Hakk'ın rızasını aramalıdır.
Dini Yücelten Haslet: Cömertlik
İnfak ibadetinin ifası için gerekli olan yegâne gönül sermayesi "cömertlik"tir. Cömertlik tohumunun atılmadığı gönül bahçelerinde infak meyvelerinin hâsıl olmasını beklemek beyhudedir.
Hadis-i şerifte, cömertliğin ilâhî muhabbet ve yakınlığa vesile olduğuna şöyle işaret buyrulmaktadır:
"Allah Teâlâ cömerttir, ihsan sâhibidir; cömertliği ve yüksek ahlâkı sever
Yazının Devamı İçin Abone Olmalısınız
