İnancında ihlâslı olan gerçek Müslümanlara Allah’ın izni dışında kimse zarar veremez. Allah Teâlâ Hz. Âdem’i yaratıp meleklerden secde etmelerini isteyince şeytan hariç hepsi secde eder. Şeytan secde etmeyince Allah Teâlâ da huzurundan kovar ve yeryüzüne gönderir. Şeytan da kıyamet gününe kadar Allah Teâlâ’dan mühlet ister. Rabbimiz de kıyamet gününe kadar mühlet verir.

Sözlükte "arınmak, saflaşmak, kurtulmak" manasındaki ihlâs kelimesi, terim olarak "ibadet ve iyilikleri riyadan ve çıkar kaygılarından arındırıp sadece Allah için yapmak" demektir. İslami literatürde ihlâs daha geniş olarak şirk ve riyadan, batıl inançlardan, kötü duygulardan, çıkar hesaplarından ve genel manada gösteriş arzusundan kalbi temizlemeyi, her türlü hayırlı faaliyete iyi niyetle yönelmeyi ve her durumda yalnızca Allah'ın rızasını gözetmeyi ifade eder.

Dini Allah’a Has Kılarak Kulluk

İhlâs, Kur’an’daki yüz on ikinci surenin adıdır ve orada Allah Teâlâ bazı sıfatlarının yanında tevhit sıfatını ön plana çıkarmıştır. Hadislerde bu surenin Kur’an’ın üçte birine denk olduğu bildirilmiştir. (Buhârî, “Fedâilu’l-Kur’an”, 13) İhlâs, Felak ve Nâs surelerine ise Muavvizât (sığınma) sureleri denmiştir. (Buhârî, “Fedâilu’l-Kur’an”, 14)