Burada tarihe yön vermiş kişilerin hayatlarını incelediğimizde anne-babalarının kendilerinin eğitimleri ile çok yakından ilgilendiklerini görüyoruz. Çocuğunun fıtrat kitabını sayfa sayfa okuyan doğru bir ebeveyn duruşu karşılıyor bizi. O zaman diyoruz ki, insan yetiştirmede anne- babalık başlı başına bir meslekse, bu işin mimarlarının ebeveynlik becerilerini geliştirme adına ömürlük bir sorumlulukları var. Çünkü çocuk, gelişimiyle birlikte anne babasının da sürekli kendini geliştirmesini isteyen bir alan.

Çocuklarımıza olumlu davranış kazandırmanın en önemli unsurlarından birisi de onlarla aramızda oluşturduğumuz duygusal bağdır. Çocuklarımıza duyduğumuz sevgimizi, hiçbir koşula (karnesine, aldığı nota vs.) bağlamadan göstermemiz bu bağın oluşmasında hayatî önem taşıyor. Bir de sevginin temelinde ilgi ve zaman ayırma vardır.

Masumiyetin temsilcisi, insan neslinin devamıdır çocuk. Aile yuvasının en tatlı meyvesi, göz aydınlığı. Geleceğe yön verecek güç, umudu diri tutan enerji, meyveye duracak çekirdek. Ve daha tanımlamakta kelimelerin yetersiz kalacağı bir çok güzellik... Ruhlar aleminde yolculuğa çıkan bu tohum, bir gün aile toprağında dal budak salarak dünyaya gelmesine vesile olan kişileri, anne babalık makamı ile tanıştıracak. Adına önce bebek, sonra çocuk denilecek. Emaneti zayi etmeden hakkıyla yetiştirebilmenin derdini taşıyan ebeveynlerinin omuzlarında en büyük mesuliyet olacak. Efendimiz(sav)'in “fıtrat üzere” dünyaya geldiğini ifade ettiği çocuk, belki de aldığı eğitimle dünyaya şekil verecek. Kimbilir belki, kendi medeniyetinin bayrağını dalgalandırarak geleceğe yeni bir rota çizecek.

Biricik ve özel olan çocuğun eğitim deneyimlerinde, ilk öğretmeni konumunda bulunan anne babasının etkisi ise kuşkusuz çok fazla. Burada tarihe yön vermiş kişilerin hayatlarını incelediğimizde anne-babalarının kendilerinin eğitimleri ile çok yakından ilgilendiklerini görüyoruz. Çocuğunun fıtrat kitabını sayfa sayfa okuyan doğru bir ebeveyn duruşu karşılıyor bizi. O zaman diyoruz ki, insan yetiştirmede anne- babalık başlı başına bir meslekse, bu işin mimarlarının ebeveynlik becerilerini geliştirme adına ömürlük bir sorumlulukları var. Çünkü çocuk, gelişimiyle birlikte anne babasının da sürekli kendini geliştirmesini isteyen bir alan. Bu noktada kişiyi ebeveynlik olgunluğuna eriştirecek kriterlere baktığımızda ise, ilk olarak karşımıza bilginin çıktığını görüyoruz. Yapacağı anne - babalık mesleği ile ilgili bilgi sahibi olmak da diyebiliriz. Bilgiyle birlikte gelen emek, gayret, sabır ve dua ise bilinçli bir anne-babalık duruşunu gösteriyor bize. Peki, bizler değişen ve dönüşen dünyaya kendi öz değerleriyle uyum sağlayabilen, sağlam karakterli çocuklar yetiştirmek için nasıl bir yaklaşım sergileyelim ki bizim çocuklarımız olumlu davranışları ile örnek şahsiyetler olsunlar? Bizler çocuklarımıza bu olumlu davranışları nasıl kazandırabiliriz?