Kur’an-ı Kerim’e göre sulh; İslamî ve insanî bir vecibe ve sorumluluktur. Kur’an bütün zamanlarda ve mekânlarda bizden sulhu salah ister. Sulhu salah, Kur’an-ı Kerim’in vazgeçilmez maksatlarındandır. Kur’an sulhu salahı gerçekleştirmeye geldi. Sulh; iman üzere fıtratı Allah’tan gelmiş olan vahyi ile buluşturma, doğrular üzere uzlaşma, anlaşma, kötü muameleyi asgariye indirme tedbiridir. Kur’an’ın değişmeyen hedefi, cihan sulhudur.

Kâinat, Kur’an ile sulhu salah bulmuştur. İfsat olunmuş kâinatın yeniden ıslahı, Kur’an ile mümkündür. Kur’an ferd, aile, cemiyet ve devlet seviyesinde beşikten mezara kadar hayata hâkim kılınmadıkça ve yegâne amir haline getirilmedikçe kâinatta sulhu salah gerçekleşmez.

Beşeriyet âlemi için sulhu salahın kefili Kur’an’dır. Kur’an’ı devlet yapan kavimler, toplumlar sulhu salah bulurlar. Kur’an-ı Kerim’e göre kâinatta sulhu salah esas, fitne ve fesat ise arızidir. Kâinatın sahibi kâinatı sulhu salah üzere yaratmıştır.

“Islah olmuşken yeryüzünde fesad çıkarmayın ve O'na korka korka ve ümitle yalvarın. Muhakkak ki Allah'ın rahmeti; ihsan edenlere çok yakındır.” (A’raf, 7//56)

A’raf suresinin medeni olduğunu söyleyen âlimlerin görüşünü kabul ettiğimiz zaman bu ayetten tefsiri mana olarak şunu anlarız: Medine’de İslâm devlet olmuşken, kâinat onunla ıslah olmuşken sakın onu yıkmayın. İslâm’ın, Kur’an devletini yıkanlar, sulhu salahı kaybettiler. Sulhu salahı kaybetmekle, kaybettirmekle kalmayıp kâinatı da baştan sona ifsad ettiler. Fahreddin er- Râzî (ra) bu ayetin tefsirinde der ki: “Dünyadaki hiçbir düzenli şeyi bozmayın. Öldürme, yaralama, gasp ve hırsızlık gibi insana verilen zararlar; inkâr ve bid‘atlarla dine verilen zararlar; zina, livata, zina iftirası gibi insan onuruna, namusuna ve aileye verilen zararlar; sarhoş edici şeylerle akla verilen zararlar bu yasağın kapsamına girer. Çünkü dünya hayatında insanlara ait beş temel hak ve menfaat konusu vardır: Can, mal, nesep, din ve akıl. “Yeryüzünde bozgunculuk yapmayın!” buyruğu bütün bu hak ve menfaatlerle bunların kapsamına giren diğer şeylerin korunmasını öngörür. Zira Allah’ın yeryüzünü ıslah ettiğini, düzene soktuğunu belirten ifade, Allah tarafından dünyaya bütün yaratılmışların menfaatlerini en uygun biçimde karşılayacak düzenlerin verildiğini bildirir. Öte yandan yüce Allah, peygamberler göndermek, kitaplar indirmek ve hüküm ve yasalar koymak suretiyle de dünyayı ıslah etmiş olup bu ayette, bir bakıma, insanlara “Peygamberleri yalanlamaya, kitapları inkâr etmeye, yasalara karşı gelmeye kalkışmayın!” denilmiştir. Zira bu isyanlar dünyada karışıklıklar çıkmasına, düzenin bozulmasına yol açar.” (Tefsir-i Kebir (Fahreddin er- Razi) C: 14, Sh: 133)

Beşeriyet âlemi için Kur’an’ın ferde, aileye, cemiyet ve devlete amir olmasıyla feyz-ü felâh gerçekleşir. Hekîm ve Şair Abdülhak Molla (ra) yaklaşık iki asır öncesinden der ki;

"Bu mesel ile bulur cümle düvel fevz-ü felâh;

Hazır ol cenge eğer ister isen sulh-ü salâh."

Yani; Müslümanlar, insanlar Kur’an’a uyarak sulhu salaha ulaşırlar ve selamete ererler. Eğer barış ve huzur istiyorsanız, kul kaynaklı kanunlarla kâinatı ifsat eden müfsitlere karşı her daim cengü cidale hazır olmalısınız. Bugün çevremizde olup-bitenleri biraz düşününce Kur'an-ı Kerimin fesatçı tiplemesinin evrenselliğini, zaman ve mekân tanımadığını gayet rahat bir şekilde anlayabiliriz. Etrafımızda ve ekranlarımızda sürekli gördüğümüz soygunlar, aldatmalar, fuhuş, hizipleşmeler, düşmanlıklar ve cehalet fesadın resminden başka bir şey değildir. İnsanlığın tek umudu Allah'ın tekrar salih kullarını işbaşına getirmesidir. Ancak bu konudaki Allah'ın sünneti açıktır; salih kullar hayatın her alanında müfsidlerle mücadele etmeli ve Allah'ın izniyle onlara galip gelmelidir. Allah kâfirleri sevmez, onlardan razı olmaz. Ancak onları dünyada müminlerin eliyle cezalandırır, fesadı salih kullarının çabalarıyla (salih amelieriyle) ortadan kaldırır.