Çocuklarla kaliteli zaman geçirmenin püf noktası çocuğun dünyasına girip onu anlayabilmektir. Çocukları alıp parka götürmek, oyun oynarken yanında beklemek, ders çalışırken yanında durmak, ailecek televizyon izlemek kaliteli zaman geçirmek olarak düşünülmemelidir. Önemli olan sadece bedenen değil ruhen de çocukların yanında olunduğumuz hissettirilmelidir. Onun içinde etkinliklere birlikte odaklanılmalıdır.

Anne baba olarak yoğun çalışabiliniz. Yoğun çalışmaların sonucunda da eve yorgun gelebiliriz. Her ne kadar yoğunda olsak yorgunda olsak çocuklar okula gidip gelirken bir dakikamızı ayırıp sarılmak gerekir. Çocuklarla kaliteli zaman geçirme adına mümkünse sabahları birlikte kahvaltı yapılmalıdır. Okula sarılarak ve dua ile uğurlanmalı, okuldan dönünce de sarılarak karşılanmalıdır. Çünkü bir dakikalık sarılmak çocukların yorgunluğunu ve stresini giderecektir.

Kaliteli Zaman Geçirmek Yerine Geçmişle Gelecek Arasında Gidip Gelen Anne Babalar

“İnsan, aceleci (bir tabiatta) yaratılmıştır…” (Enbiya, 21/37)

“… İnsan çok acelecidir!” (İsra, 17/11)

Bugün birçok anne baba, içinde bulundukları ortam ve zamanı çocuklarıyla kaliteli olarak geçirmek yerine, geçmişle gelecek arasında gidip gelmektedirler. Bu da anne babaların içinde bulundukları zamanı en güzel şekilde değerlendirememelerine ve dolu dolu yaşayamamalarına neden olmaktadır.

Daha iyi gelecek ve daha iyi yaşantı için sürekli çaba içinde olan anne babalar, içinde bulundukları zamanı yaşayamadıkları gibi kendilerinden ilgi ve sevgi bekleyen çocuklarının da zamanı değerlendirmelerine fırsat vermemektedirler.

Akşam eve gelen anne ya da baba kendisinden ilgi ve sevgi bekleyen çocuklarına karşı tavrı, zamanı kaliteli olarak değerlendirip değerlendiremediğini en iyi şekilde göstermektedir. Çocuklarıyla kaliteli zaman geçirmek ve ânın güzelliğini yaşamak yerine; yorgunluğunu bahane ederek “ayağımın altında dolaşma, çekil başımdan” gibi cümleler kuran anne babalar, ileride yaşanmayan kaliteli zamanların pişmanlığı içinde olacaklardır. Bu durumu çocuklarına daha iyi bir gelecek hazırlama gerekçesiyle açıklamaya çalışan anne babalar, hem çocukların hem de kendilerinin zamanı en güzel şekilde yaşayamamalarına neden olmaktadır.

Bugün birçok anne baba, “Ben senin yaşında iken…” diyerek kurduğu cümlelerle gizliden de olsa geçmişinde anne babasıyla kaliteli zaman yaşayamamanın sıkıntısını dile getirirken, yine kendisi de içinde bulunduğu zamanı da çocuklarıyla yaşayamadığının farkında bile değillerdir.

“Ne güzel günlerdi, o günler!” diyerek geçmişini yâd eden bu anne babalar, bugünler için de gelecekte, “Neydi o günler!” diyecek ve şimdiki zamanı dolu dolu yaşayamamanın ezikliğini hissedeceklerdir.

Geçmişle gelecek arasında gidip gelen anne babalar, çocukların iş güç sahibi olması ve evlenip evden ayrılmasıyla eşiyle yalnız kaldıkları zaman bazı şeylerin farkına varacakladır. Fakat bu sefer de iş işten geçmiş olacaktır. Ne kendisi o zamanın anne babası ne de çocukları o zamanın çocuklarıdır. Bunun sonucunda çocuk da anne baba da zamanı yaşayamamanın sıkıntısı ile geçmişi yâd edeceklerdir.