Batıda Hıristiyanlığın başına gelen musibetin bir benzeri ne yazık ki bugün İslam’ın başına da gelmek üzeredir. Batıda Hıristiyanlığı temsil edenler o kadar kötü örneklikler oluşturdular ki, gençlik ve geniş halk kitleleri Hıristiyanlığa sırtlarını döndüler, ateizm canavarına sığındılar, Allah’ı ve ahlakı yok sayan bir hayatı benimsediler. Sanırım İslam’ı temsil durumunda olan biz Müslümanlar da İslam’ı yaşama konusunda çok ciddi hatalar yapıyoruz, kötü örnekler oluşturuyoruz.

Kısacası yanlış din söylemleri; sekülerizmi eleştireyim derken dünyayı kötülemek, rasyonalizmi eleştirirken aklı kötülemek, pozitivizmi eleştirirken bilimi kötülemek gibi hatalara düşülüyor. Allah-insan ilişkisi yanlış temellendiriliyor. Öncelikle dinin tebliğ dili yenilenmeli ve temsil/örneklik boyutuna geçilmeli. Çünkü sorunun büyüğü; tebliğden çok temsil sorunudur.

Bazı gerçekler zehir gibi acı da olsa, bir ucu bize dokunsa da, yaramızı kanatsa da yine de onları gündeme getirmek zorundayız. İnsanlarımız, özellikle gençlerin birçoğu dine /İslam’a karşı ilgisiz, bir kısmı dini vecibeleri yerine getirmede isteksiz, diğer bir kısmı da dine ve dini olan her şeye karşı. Bu günlerde en ciddi sorunumuzun “gençlerin İslam’ı öğrenmeye karşı ilgisizliği” sorunu olması gerektiğini düşünüyorum. Evet, gençlik neden İslam’a ilgisiz?

Gençlerimizin İslam’a bu ilgisizliğinin nedenleri araştırılıp önlemler alınmazsa ateizm, agnoşizim, deizm… canavarlarına yem olmaktan kurtulamayacaklar gibi görünüyor.

Çiftçinin ekip yetiştirdiği mahsulü bir sonraki yıl için ne kadar gerekliyse, fabrikaların depolarındaki hammaddeleri o fabrika için ne kadar elzemse, bir ordunun silahları, mühimmatı ne kadar önemliyse, milletlerin gelecekleri için de gençlik o kadar önemli ve değerlidir. Çünkü genç insan, mevsimlerin baharı, arazilerin en verimlisi, yarınların ümididir. Çünkü gençlik, milletlerin devamının garantisidir, yarınlarının ya yapıcısı ya da yıkıcısı olacaklardır.

Batıda Hıristiyanlığın başına gelen musibetin bir benzeri ne yazık ki bugün İslam’ın başına da gelmek üzeredir. Batıda Hıristiyanlığı temsil edenler o kadar kötü örneklikler oluşturdular ki, gençlik ve geniş halk kitleleri Hıristiyanlığa sırtlarını döndüler, ateizm canavarına sığındılar, Allah’ı ve ahlakı yok sayan bir hayatı benimsediler. Sanırım İslam’ı temsil durumunda olan biz Müslümanlar da İslam’ı yaşama konusunda çok ciddi hatalar yapıyoruz, kötü örnekler oluşturuyoruz.

Yakın geçmişte düzeni ve toplumu dönüştürmek için yola çıkan Müslümanlar kendileri dönüştüler. İnandıkları gibi yaşamadıkları için yaşadıkları gibi inanmaya başladılar. İyiliği emredip kötülükten men etmeyi bıraktılar. Çıkarlarını dinin buyruklarından üstün tutar oldular.

Ülkemizde ve diğer İslam ülkelerinde Yüce İslam’ı kullanarak sağlanan avantajlarla bir yerlere gelen, güç ve otorite sahibi olan, zenginleşen Müslümanlar kötü örneklikler oluşturdular. Ahlaki yozlaşmadan bahsettiler ama ailesine, çocuklarına gerekli terbiyeyi vermeye zaman ayırmadılar, söylediklerini kendileri yaşamadılar. Genç nesil, Müslümanlarda gördükleri bu hataları İslam’a mal edip; “Müslümanlık buysa ben yokum” noktasına geldi.