Uzman Gözüyle
Ä°nsanoÄŸlunun kendine olan saygısının azalmaması ve kendisiyle barışık yaÅŸaması için doÄŸru bildiÄŸi yolda tek başına da olsa yürümesi gerekir. Rüzgâr ya da akıntıya göre deÄŸil, güneÅŸi kendi doÄŸrusu kabul eden bir ayçiçeÄŸi gibi hareket etmeliyiz.
Kendisiyle barışık insanın düÅŸünceleriyle davranışları arasında tutarlılık vardır. Kendisiyle barışık insan, yaÅŸadığı ÅŸekilde deÄŸil de, inandığı ÅŸekilde hareket eder. Gerekirse inandığı doÄŸruları yapma ve yaÅŸama konusunda mücadele etmesini bilir. Kendisiyle barışık insanın hal ve hareketleri yer ve zamana göre deÄŸiÅŸmediÄŸi gibi kiÅŸilere göre de deÄŸiÅŸmez. Kendisiyle barışık insan, insanların makul isteklerini hatır ve gönül için deÄŸil; görev bilinci içinde yapar.
“Nasrettin Hoca bir gün, kendisi eÅŸeÄŸe binmiÅŸ oÄŸlu da yaya olarak pazara giderken yolları bir köyden geçer. Hocayı eÅŸeÄŸe binmiÅŸ çocuÄŸu da yürürken gören köylüler:
-Koskoca adama bak, kendisi eÅŸeÄŸe binmiÅŸ ÅŸu küçücük çocuÄŸu yürütüyor! demiÅŸler.
Nasrettin Hoca da bunun üzerine kendisi eÅŸekten inmiÅŸ, oÄŸlunu bindirmiÅŸ. Bu sefer de yolları baÅŸka bir köyden geçerken oradaki köylüler de:
-Åžu Hoca’da da hiç akıl yok, ÅŸu haliyle kendisi yürüyor çocuÄŸu bindiriyor, demiÅŸler.
Hoca’nın bu sefer de çocuÄŸu ile birlikte eÅŸeÄŸe bindiÄŸini gören baÅŸka köylüler de:
-El insaf Hoca; sizde hiç acıma duygusu yok mu? EÅŸeÄŸi öldüreceksiniz! demiÅŸler.
Hoca bunun üzerine çocukla birlikte eÅŸekten inerek eÅŸek önde kendileri yaya olarak yollarına devam ederler. Yine bunları gören baÅŸka bir köylüler de:
-Ya Hoca sizde hiç akıl yok mu? EÅŸek boÅŸ siz yürüyorsunuz. Allah size akıl fikir versin! demiÅŸler.
Bütün bunlardan sonra Hoca oÄŸluna:
-El aklıyla hareket edenin hali böyle olur.” demiÅŸ.
Nasrettin Hoca; toplum içinde bir iÅŸ yaparken her kafadan bir ses çıktığını ve bunlara göre hareket edilmemesi gerektiÄŸini bize çok güzel bir ÅŸekilde anlatmıştır.
Bu, bizlerin ne yaparsak yapalım birileri tarafından eleÅŸtirileceÄŸini ve yine ne yaparsak yapalım onları memnun edemeyeceÄŸimizi göstermektedir.
Ä°nsanoÄŸlunun kendine olan saygısının azalmaması ve kendisiyle barışık yaÅŸaması için doÄŸru bildiÄŸi yolda tek başına da olsa yürümesi gerekir. Rüzgâr ya da akıntıya göre deÄŸil, güneÅŸi kendi doÄŸrusu kabul eden bir ayçiçeÄŸi gibi hareket etmeliyiz.
Yazının Devamı İçin Abone Olmalısınız
