Bu yazımızda Allah’ın seçkin kulları peygamberlerin sınavlarından kesitler sunmaya çalıştık. Peki, hangimizin sınavı peygamberlerin sınavlarından daha ağır ya da bizim sınavımız hangi peygamberin sınavına daha çok benziyor? Yoksa biz her şeyi çok mu abartıyoruz, ya da iman zafiyetimizden dolayı bize mi ağır geliyor bir daha düşünelim. Her şeyden şikâyetçi olmaktan vazgeçelim, elimizden gelen gayreti gösterelim. Ebedi âlemin pasaportu durumundaki şu kulluk sınavını elimize yüzümüze bulaştırmadan geçelim.

Hayat, her zaman düz bir çizgi üzerinde devam etmez, bazen inişleri, bazen de çıkışları olur hayatın. İnişler, hayatın kolaylıkları, çıkışlar; hayatın zorluklarıdır. İnsanın iman ve insanlık kalitesini gösteren şey, bu iniş-çıkışlarda insanın sergilediği hâl ve tavırlarıdır.

Doğumla başlayan hayat, bir nehir gibi ölüme doğru akar gider. Bu akış esnasında karşılaşacakları karşısında insan, “Allah’a iyi bir kul olma” hedefine gez-göz-arpacık dikkatiyle özen göstermeli. Çünkü biz doğadaki diğer biyolojik canlılardan farklıyız. Bizim bir de ruhsal /manevi dünyamız var ve hayat yalnızca bedenin/nefsin arzularını tatminden ibaret değildir.

Evet, Yüce Allah çeşitli şekillerde kullarını sınava tabi tutar, imandaki samimiyetini sınar. Hayat kitabımızda insanın; “korku, açlık, mal, can ve ürün kaybı…” (Bkz.Bakara, 2/155) gibi şeylerle imtihan edileceği haber verilir ve sabredenler müjdelenir.

Başta Peygamberler olmak üzere tüm insanlar türlü imtihanlarla yüzleştiler, sınava tabi tutuldular. Özellikle peygamberlerin sınavı Allah’ın adaletinin apaçık tezahürüdür:

“Elbette Peygamber gönderilen ümmetlere (peygamberlere uyup amel etmelerinden) soracağız, gönderilen peygamberlere de (tebliğden) muhakkak soracağız.” (Araf, 7/6)

Peygamberlerin sınavı suçlu olup-olmadıklarıyla ilgili değil, Allah’ın vahyini insanlara gereğince tebliğ edip etmedikleri konusundadır. Peygamberler toplumlarını tevhit üzere sade bir hayatla tanıştırarak ümmetlerine en büyük devrimleri gerçekleştiren toplum önderleridir. Yüce Allah peygamberlerin her birini çeşitli şekillerde sınamıştır. Efendimiz (sav):

“İnsanlar içinde en ağır imtihana çekilenler peygamberlerdir. Sonra sırasıyla onları takip edenler, sonra onları takip edenlerdir. Kişi dinine göre imtihana çekilir…” (Râmûzu’l-Ehâdîs/s 71) buyurur.

Hz. Âdem ve Havva validemiz yaratılınca dünyaya uyum sağlayabilmeleri için, ufak tefek sınavlarla dünya hayatına hazırlanmaları gerekiyordu. Ve Yüce Allah onların cennette bir ağaç hariç, diğer her şeyden yararlanmalarına izin verdi. Hz. Âdem ve Havva’ya Şeytan; “bu ağacın meyvesini yerseniz ölümsüzleşecek, hep cennette kalacaksınız” (Bakara, 2/36) diye yemin etti. Onlar da kandılar ve böylece başlarına gelenler gelmeye başlamış oldu.