Çocukla yaşadığımız problemi okul dönüşünde kapı aralığında çözmeye çalışmak sağlıklı bir çözüm olmayacaktır. Yine çocukların ruh halleri, yorgun ve açlık durumları, konuya suçlamayla girilmesi, başkalarının yanında konuşulması problemin çözümüne katkı sağlamayacaktır.

Problemlerin çözümü için ortam ve oturuş rahat olmalıdır. Çocuklarla göz teması kurabilmek için gerekirse çocuğun boyun hizasına kadar eğilmeli ya da ona göre pozisyon alınmalıdır. Özellikle çocuklar, kendilerine yakın duran, konuşurken gözlerinin içine bakan ve geribildirimleri ben diliyle veren anne babalarla daha iyi iletişim kurmaktadırlar.

Milattan Önce iki bin yıllarında (M.Ö.2000) Mısır Piramitleri’nde bir anne ile bir kızın ergenlik döneminde yaşadıkları problemlerin yazılı olduğunu araştırmalardan öğrenmekteyiz. Buradan da anlaşılacağı üzere problem çözme becerilerinde yaşanan sıkıntılar sadece çağımıza özgü değildir.

Bugün çocuklarıyla problem yaşamayan anne baba hemen hemen yok gibidir. Yaşanan bu problemlerin en büyük nedeni ise birincisi kullandığımız dil, ikincisi ise problemleri kapı aralıklarında ayaküstü çözmeye çalışmaktır.

İletişimi kısaca, duygu ve düşüncelerimizi muhatabımızın ruh halini de göz önünde bulundurarak doğru yerde doğru zamanda yumuşak bir dille ifade edilmesi olarak tarif edebiliriz. Yani çocuklarımızın bizi doğru anlaması ve algılaması için ne söylediğimizden daha çok neyi, nasıl ve nerde söylediğimiz önemlidir. Çünkü çocuklarımızda herkes gibi karşısındaki kişinin ne söylediğinden daha çok neyi, nerde ve nasıl söylediğine dikkat etmektedirler. Buna dikkat edilmediği zaman aile içinde iletişim problemine neden olmaktadır.

Yaptığımız Hatalar

Çocukla yaşadığımız problemi okul dönüşünde kapı aralığında çözmeye çalışmak sağlıklı bir çözüm olmayacaktır. Yine çocukların ruh halleri, yorgun ve açlık durumları, konuya suçlamayla girilmesi, başkalarının yanında konuşulması problemin çözümüne katkı sağlamayacaktır. Bunlara ilaveten problemleri kapı aralıklarında ve ayaküstü çözmeye çalışmak, çocukları dinlemek yerine cevap vermeye çalışmak, konuşurken suçlayıcı ve aşağılayıcı bir dil kullanmak, geçmişiyle yargılamak, duygu ve düşüncelerini dikkate almamak, olumsuz olarak damgalamak, uzun uzun nasihat etmek ve nutuk çekmek, sen dilini yerli yersiz kullanmak, çocukların ihtiyaçlarını ve gelişim dönemlerini dikkate almamak gibilerini sayabiliriz.

Problem Çözmede Ortam, Duruş ve Geribildirimler

Problemler mümkün mertebe çocukların okul dönüşünde değil yemekler yendikten sonra uygun bir ortamda sakin bir kafayla konuşularak çözülmeye çalışılmalıdır. Duygu ve düşüncelerimizi de ben dilini kullanarak yumuşak bir dille ifade etmeye çalışmalıyız.

Problemleri okul dönüşü çözmeye çalışmak problemin çözülmesine değil büyümesine neden olabilir. Çünkü çocuklar okuldan genelde yorgun ve aç gelmektedirler. Buna bir de çocukların okulda yaşadıkları olumsuzluklar eklenirse problem iyice çözümsüz hale gelebilir. Onun için kapı aralığı dediğimiz ayaküstünde zamansız bir şekilde problemler çözülmeye çalışılmamalıdır.