Hayat Rehberimiz Kur’an, bizi izzetli bir hayata hazırlarken zaman zaman tarihin derinliklerine götürür. Tarihte yaşanmış ibretlik hadiselerden kıssalar sunar. Onları okuyup anlayalım ve onlardan ibret alalım diye. Kur’an, bir tarih kitabı değildir, onun kıssa anlatımındaki amacı tarihi bilgiler vermek değildir. Onun asıl gayesi, tarihi, malumat sahibi olmak için değil, ibret almak için okumaktır.

İsraf, haddi aşmaktır. İsraf yalnızca ekonomik hayatta olmaz. Herhangi bir konuda ölçüsüz olmak, aşırı gitmek de israftır. Allah ise israfçıları sevmez. Müslüman, her konuda ölçülü davranmasını bilen, aşırılıktan uzak duran mutedil insandır. Denge ümmet/Vasat Ümmet olmak da ancak bu şekilde olacaktır.

وَاضْرِبْ لَهُمْ مَثَلًا أَصْحَابَ الْقَرْيَةِ إِذْ جَاءَهَا الْمُرْسَلُونَ

“İnsanlara, halkına elçiler gelen kasabaları anlat:

Onlara iki elçi göndermiştik; onu yalanladıkları için üçüncü elçiyle desteklemiştik. Onlar: Biz size gönderildik, demişlerdi.

Onlar: Siz de ancak bizim gibi birer insansınız. Rahman da bir şey indirmemiştir. Sadece yalan söylüyorsunuz, demişlerdi.

Elçiler: Doğrusu Rabbimiz bizim size gönderildiğimizi bilir; bize düşen ancak apaçık tebliğdir, demişlerdi.

Onlar: Doğrusu sizin yüzünüzden uğursuzluğa uğradık; vazgeçmezseniz and olsun ki sizi taşlayacağız ve bizden size can yakıcı bir azap dokunacaktır, demişlerdi

Elçiler: Uğursuzluğunuz kendinizdendir. Bu uğursuzluk size öğüt verildiği için mi? Hayır; siz, aşırı giden bir toplumsunuz, demişlerdi.

Şehrin öbür ucundan koşarak bir adam gelmiş ve söyle demişti: Ey Milletim! Gönderilen elçilere uyun. Sizden bir ücret istemeyenlere uyun, onlar doğru yoldadırlar. Beni Yaratana ben ne diye kulluk etmeyeyim? Siz de O'na döneceksiniz. O'nu bırakıp da tanrılar edinir miyim? Eğer Rahman olan Allah bana bir zarar vermek isterse, o tanrıların şefaati bana fayda vermez, beni kurtaramazlar. Doğrusu o takdirde apaçık bir sapıklık içinde olurum. Şüphesiz ben Rabbinize inandım, beni dinleyin.

Ona: Cennete gir, denince: Keşke kavmim Rabbimin beni bağışladığını ve beni ikrama mazhar olanlardan kıldığını bilseydi! demişti.

Ondan sonra kavmi üzerine gökten bir ordu indirmedik; zaten indirecek de değildik; sadece tek bir çığlık... O kadar, hemen sönüp gittiler. Kullara yazıklar olsun! Kendilerine hangi elçi gelse, onu alaya alıyorlardı. Kendilerinden önce nice nesilleri yok ettiğimizi, onların bir daha kendilerine dönmediklerini görmezler mi? Hepsi huzurumuza getirileceklerdir.” (Yasin, 36/13-32)

Son derece açık olan bu kıssanın evrensel mesajlarından bir kısmını özetleyelim:

Hayat Rehberimiz Kur’an, bizi izzetli bir hayata hazırlarken zaman zaman tarihin derinliklerine götürür. Tarihte yaşanmış ibretlik hadiselerden kıssalar sunar. Onları okuyup anlayalım ve onlardan ibret alalım diye. Kur’an, bir tarih kitabı değildir, onun kıssa anlatımındaki amacı tarihi bilgiler vermek değildir. Onun asıl gayesi, tarihi, malumat sahibi olmak için değil, ibret almak için okumaktır. Biz geçmişi okurken, geçmişi yargılamak için okumayız, zira onların hesabı Allah’a kalmıştır. Biz, onların yaşadıklarından kendi payımıza düşeni almaya ve safımızı belirlemeye gayret ederiz.