Sevgi, insanı bir şeye veya bir kimseye karşı yakın ilgi ve bağlılık göstermeye yönelten duygudur. İnsan ruhunun en temel ihtiyacıdır. Doğduğu andan itibaren insan fıtratında sevmeye ve sevilmeye yatkınlık vardır. Anne ve baba sevgisi ile başlayan bu duygu, zamanla genişler ve arkadaş, aile, eş, evlat, hatta tabiat ve hayvan sevgisi olarak tezahür eder. İnsan aynı zamanda sahip olduğu her şeye sevgi ve bağlılık duyar.

Sevginin en yücesi Allah sevgisidir. İnanan insan Allah'ı her şeyden daha çok sever ve onun rızasına uygun yaşamaya gayret gösterir. Allah sevgisi, insanı aynı zamanda peygamber sevgisine yönlendirir. Nitekim bir ayet-i kerimede bu duruma şöyle işaret edilmiştir: “De ki: Allah'ı seviyorsanız bana uyun ki Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın...”(Âl-i İmran, 3/31)

Sevgide ölçülü olmak gerekir. En çok sevilmeye layık olan Allah ve Rasulü'dür. Dolayısıyla bir müminin yaratılmışlara, sahip olduğu mal ve mülke aşırı sevgi göstermesi doğru değildir. Nitekim Peygamber Efendimiz (sav); “Sevdiğini ölçülü sev, belki bir gün düşmanın olabilir. Kızdığına da ölçülü kız, belki bir gün dostun olabilir.” (Tirmizi, “Birr”, 60) buyurmuştur. Sevdikleri insan için bir imtihan vesilesi olabilir. Bu konu, Kur'an-ı Kerim'de şöyle ifade edilmektedir: “Bilin ki mallarınız ve çoluk çocuğunuz sizin için birer imtihan aracıdır. Allah katında ise büyük bir mükâfat vardır.” (Enfal, 8/28) Bu sebeple dünyada kalbin meylettiği canlı cansız bütün varlıkları sadece Allah için sevmek gerekir. Sahip olunan her şey, birer emanettir. Hakiki ve nihayetsiz sevgi ancak Allah'a aittir. Fani olanlara duyulan sevgi, Allah sevgisine aracı olmaktan başka bir değer taşımamalıdır. Çünkü dünya içindekilere duyulan sevgi geçicidir.

Müminde bulunan sevgi ile ilgili olarak Sevgili Peygamberimiz (sav) şöyle buyurmaktadır: “Şu üç özellik kimde bulunursa O kimse imanın tadını alır: Allah ve Rasulü'nü her şeyden çok sevmek, bir kimseyi yalnızca Allah rızası için sevmek, Allah kendisini kurtardıktan sonra tekrar inkarcılığa dönmekten ateşe atılmaktan kaçındığı gibi kaçınmak.” (Buhârî, “İman”, 9,14; “İkrah”, 1; “Edeb”,42; Müslim, “Îmân”, 67) Rasulullah’ın başka hadis-i şeriflerinde de başka bir gölgenin bulunmadığı kıyamet gününde Allah Teâlâ’nın arşının gölgesinde barınacak insanlar arasında, birbirlerini Allah rızası için sevenler olacağı zikredilmektedir. (Bkz.Buhârî, “Ezan”, 36; Müslim, “Zekât”, 16)

Birbirini seven insanların söz ve davranışlarla bunu göstermesi, ifade etmesi önemlidir. Nitekim Peygamber Efendimiz (sav), “Din kardeşini seven kişi, ona sevdiğini bildirsin.” (Ebû Dâvûd, “Edeb”, 113) buyurmaktadır.

Sevgi, tek başına yeterli bir duygu değildir. Kişi, sevdiği insanlara karşı saygı duymuyorsa zamanla muhabbet azalır ve değerini yitirir. Saygı; değeri, üstünlüğü, yaşlılığı, yararlılığı, kutsallığı dolayısıyla bir kimseye, bir şeye karşı dikkatli, özenli, ölçülü davranmaya sebep olan sevgi ve hürmet duygusudur. Saygılı olmak, iyi bir insanın taşıması gereken temel özelliklerden birisidir. Saygı, insanın kendi kişiliği ile başkalarının kişiliğinin arasındaki sınırı bilip o sınırı aşmaması, kendi aleyhine dahi olsa başkasının hakkına, hukukuna özen göstermesidir.

Sevgi ve saygı ile her türlü problem çözülebilir; kötülükler iyiliğe, çirkinlikler güzelliğe dönüşebilir. Sevgi ve saygı; kıskançlığı, nefreti ve diğer kötülükleri yok eder. İnsanların fikir, düşünce ve yaşam biçimlerine saygı göstermek, sevgi ve merhametle onların yardımına koşmak, insan olmanın vazgeçilmez değerlerindendir.

Sevgi ve saygının en güzel örneklerinden biri de Mevlana ve Şems arasında yaşanmıştır. Şems, sevgisi ve varlığı ile Mevlana’nın mana âleminde tekâmülüne vesile olmuştur. Belki de her insanın hayatında ona sevgiyi öğreten, yaşatan ve tattıran bir Şems’i vardır. Bu sayımızda sizlerin huzuruna “Gönül ve Muhabbet Eri; Mevlana” dosyasıyla çıkıyoruz.

Makaleleri ile elinizde, gönlünüzde ve gündeminizde olmamıza vesile olan kıymetli yazarlarımıza teşekkürlerimizi arz ediyoruz. Siz vefalı ve fedakâr okurlarımızı dergimizi baştan sona okumaya davet ediyoruz.

Bir sonraki sayımızda buluşmak duasıyla…