Satırdan Sadra
Kurban; ahitleşmedir. Akittir. Her yıl bunu yenilemek için çalıyor kapımızı. Sembolik olarak Allah ile ahdimizi yeniliyoruz kurban kesmekle. Yılda bir kurbanla, Ramazanla; haftada bir Cumayla; günde beş vakit namazla yeniliyoruz Rabbimize olan ahdimizi.
Kurban; Yusuf ile Züleyha'nın hayata bakışlarının ayrıştığı çizgidir. Züleyha, kendisini de, Yusuf'u da çirkin arzularına kurban etmek istedi. Yusuf, zindanda çürümeye razı olup kendisini Allah'a kurban adadı. Bütün insanlara bir diriliş dersi verdi. Arzuların kurbanı olmak, öldürür. Allah yoluna kurban olmak; diriltir, yaşatır.
Kurban günleri, muhakeme günleridir. Aklımızı, fikrimizi, kalbimizi, zamanımızı, eşimizi, çocuklarımızı, malımızı, paramızı nelere kurban ettiğimizin muhasebe vaktidir.
Kurban kesmek, bir temsildir. Önemli olan tefekkürdür. Bilinçtir. Bu ibadetin, bize verdiği mesajı anlamaya çalışmaktır. Alınan derstir. Allah'a; teslimiyetimizi, sadakatimizi, ihlâsımızı ve takvamızı gözden geçirmektir.
Abdest temsil, namaz temsil, oruç temsil, hac temsil. Şeytanları her yerde, ömür boyu taşlamaya temsilen söz veriyoruz Mina'da. Asıl olan; kulluk ve itaatlerimizle, Allah'a yaklaşmaktır. Allah'a yaklaşmaya ibadetlerimizi vesile kılmaktır.
İnsanı, Rabbine yaklaştırmayan canın, cananın, malın ve makamın ne değeri var?
Bu anlamda; bir sınavdır, bir sınanıştır kurban. Can ile, canan ile, mal ile deneniştir. İmanın, itaatin, kulluğun tartılışıdır. Sadakatin, vefakârlığın, fedakârlığın ölçülüşüdür. Kaç ayarlık Müslüman olduğumuzun mihenk taşıdır.
Kurban; ahitleşmedir. Akittir. Her yıl bunu yenilemek için çalıyor kapımızı. Sembolik olarak Allah ile ahdimizi yeniliyoruz kurban kesmekle.
Yılda bir kurbanla, Ramazanla; haftada bir Cumayla; günde beş vakit namazla yeniliyoruz Rabbimize olan ahdimizi.
Başka ilah tanımayacağımızı, kulluğumuzu, hayatımızı ve ölümümüzü yalnız Allah'a kurban edeceğimizi ahdediyoruz. Ancak bu inançla hayatın, Allah katında bir değer kazanacağına inanıyoruz. Kulluk bilincimizi uyanık tutmaya çalışıyoruz kurbanla. Kulluğun şuurunu kamçılayıştır kurban.
Bütün varlığımızı Allah'a / Allah yoluna adama ahdimizi yenileme şölenidir kurban bayramı. Ahdine riayet edip sınavı başaranların, cennetten dünyaya yansıyan sevinç günüdür.
Selam olsun ona. Belki yıllarca dua etti İbrahim Peygamber. Gözyaşı döktü belki. Göz aydınlığı olacak, gönül meyvesi bir çocuk istedi Rabbinden. Oysa kendisi de, eşi de yaşlanmıştı artık. Fakat Allah, çok cömertti ve her şeye kadirdi. Rasulü ve halili olan İbrahim'in, arzusunu gözünde koymadı. Ne çok sevindi İbrahim, İsmail doğunca! Kim bilir; belki de sevincinden ağladı. İbrahim'in gözünde biricik oğlu İsmail'in ne kadar değerli olduğunu; ancak, yıllar sonra bir evlada kavuşmanın sevincini yaşayanlar bilir. Allah, İbrahim'i, dünyada en çok sevdiği eşi ve çocuğuyla denedi: Ipıssız bir çöle bıraktı onları, Rabbi istedi diye
Yazının Devamı İçin Abone Olmalısınız
