Uzman Gözüyle
Hayatımızda o kadar çok korku varken bir de bunlara cep telefonuyla iletişim olanağından uzak kalma korkusu olan "nomofobi" eklendi. Nomofobi; iletişimden uzak kalma korkusu. Başka bir ifadeyle cep telefonu kapalı ya da ulaşılmaz olduğunda insanlarda oluşan kaygı, kişinin eş dostla iletişimden yoksun kalma korkusu demektir. İletişimden yoksun kalmak demek ise; kişinin eş, dost ve çevresiyle temas halinden mahrum kalma ve ulaşılamama korkusudur.
Başarılı öğrenci, sınavlara çalışmak için telefonunu feda ederken nomofobik öğrenci, telefonu için derslerini feda eder. Başarılı öğrenci, telefonunu cebinde taşırken nomofobik öğrenci, elinde taşır. Başarılı öğrenci, ders çalışırken telefonunu kapatırken nomofobik öğrenci, çalışma masasına kapatmadan koyar.
Çağımızın en büyük icatlarından biri olan cep telefonları, hayatımızın vazgeçilmezleri haline gelmiştir. Cep telefonları hayatımıza o kadar girdi ki; yanımızda olmadığı zaman kendimizde bir eksiklik varmış gibi hissederiz.
Evden çıktığımız zaman yanımıza alıp almadığımızı kontrol edeceğimiz ilk şey cep telefonumuzdur. Cep telefonunu evde unuttuğumuzda ya da kaybettiğimizde doğal olarak bizi bir sıkıntı basar ve gerginlik yaşamaya başlarız. Bu kaygının nedeni cep telefonun kaybolmasından daha çok iletişimin kesilmesinden korkmadır.
Hayatımızda o kadar çok korku varken bir de bunlara cep telefonuyla iletişim olanağından uzak kalma korkusu olan "nomofobi" eklendi.
Nomofobi; iletişimden uzak kalma korkusu. Başka bir ifadeyle cep telefonu kapalı ya da ulaşılmaz olduğunda insanlarda oluşan kaygı, kişinin eş dostla iletişimden yoksun kalma korkusu demektir. İletişimden yoksun kalmak demek ise; kişinin eş, dost ve çevresiyle temas halinden mahrum kalma ve ulaşılamama korkusudur.
Gerçekten de cep telefonları insan hayatına o kadar girdi ki bundan ayrı ve yoksun kalmanın insanlarda korku oluşturması doğal gibi görünmektedir.
Cep telefonlarına o kadar bağımlı hale gelmişiz ki araba kullanırken, eve adımımızı atarken, toplantıda, çarşı pazarda telefon kulağımızda yürümekteyiz. Hatta çok sevdiğimiz eşimiz dostumuzla sohbet ederken ya da önemli bir toplantıda iken telefonumuz çaldığı zaman "Telefonum çalıyor; bakmam lazım." diyebiliyoruz.
Millet olarak telefonla konuşmayı çok abartıyoruz. Yine millet olarak değişime pek açık değiliz; ancak açıldık mı da kolay kolay bırakamıyoruz. Yani o kadar sahipleniriz ki sahiplenmeyi de konuşmayı da bir o kadar abartırız. Telefonumuzu uyurken yastığımızın altına koyarak onu baş tacı yapışımız da bundandır
Yazının Devamı İçin Abone Olmalısınız
