Dünyalık hesaplar, hevesler bir türlü bitmiyor, nefsin doymak bilmiyor... Nefes nefese bir koşuşturmadır, başını almış gidiyor. Boş durmuyorum ama boşluktayım... Yolun sonunda "ya Allah benden razı değilse!.. Hangi başarı ile teselli bulabilirim?" Zamanın Sahibi günleri döndürüp duruyor... Ben nerede duruyorum? "Geçen geçmiştir" diyemiyorum. Allah onu ya lehte ya da aleyhte kayda geçirmiştir... Hayatta kayıt dışı hiçbir şey yoktur. Kendimizi kandırmayalım...

Rasulullah (sav) buyuruyor: "Allah, altmış yıl ömür verdiği kişinin mazeret gösterme imkânını ortadan kaldırmıştır." (Buhari)

Yetmişine merdiven dayadım... Takvimden yapraklar düşerken, saç ve sakalıma düşen akları düşünüyorum... Hey gidi günler! Nereden nereye?

Hayatın güzünde gözlerimin feri gitti, dizlerimin bağı çözüldü... Hayallerimin tek tek tükenişine tanıklık ediyorum.

Artık ham hayallerde değilim, acı gerçeğin eşiğindeyim.

Durup maziyi temaşa ediyorum... Düşe kalka, acı tatlı, inişli çıkışlı bir yaşamın tüm kesitleri gözlerimin önünde akıp gidiyor.

Bu gidiş nereye?

Bir ömrün envanterine bakıyorum... Bilançonun bakiyesine takılı kalıyorum... Yolun sonunda, elde avuçta ne kaldı?

Ağızların tadını bozan ölümün soğukluğunu ensemde hissediyorum. Fakat hâlâ hazır değilim... Çoğu gitti azı kaldı, sonrası için azık lazım... Ben neyin telaşındayım?

Nice ibretler gördüm, hikmetler duydum, ilahi ikazlara maruz kaldım. Kritik cenderelerden geçtim ama hâlâ vazgeçemediğim kabahatler, kurtulamadığım kusurlarım var